گزارش از هندبال اصفهان

در این گزارش می توانید بخوانید:

1ـ اصفهان دیگر قطب هندبال نیست

2ـ منتظر نباشید ملی پوشان مجانی برایتان بازی کنند

3ـ ذوب آهن پول داشت، اما برای خارجی های بی کیفیت

4ـ سپاهانی ها: غلامی سرمربی شود نمی مانیم

5ـ کاسه کوزه ها را بر سر فدراسیون کوزه گری شکستند

6ـ حبیبی با دلخوری رفت اما سکوت کرد

7ـ سپاهان فصل قبل، از عنوان قهرمانی اش در لیگ برتر دفاع کرد. اما قهرمانی میلیمتری تیمی که عادت داشتیم چند هفته ای قبل از پایان فصل قهرمانی اش را جشن بگیریم چنگی به دل نزد.

چهارشنبه ۱ شهریور ۱۳۹۱ - ۱۱:۲۳

اصفهان دیگر قطب هندبال نیست

گزارش روز: خدا را شکر کسی هندبال نمی بیند!

سپاهان می تواند از قهرمانی اش دفاع کند؟

خبرگزاری ایمنا: کمتر از یک ماه دیگر فصل جدید هندبال آغاز می شود و اصفهان با همه ادعا، در سطح اول رقابت های کشور فقط یک نماینده خواهد داشت، نگرانی هواداران هندبال این است که آیا همه ظرفیت هندبال اصفهان تنها در یک تیم میگنجد و آیا سپاهان مقتدرانه از قهرمانی اش دفاع می کند؟

به گزارش ایمنا، اصفهان قطب هندبال کشور است، این یک تعارف نیست، شاهد این مدعا جام قهرمانی است که سال ها از اصفهان خارج نشده، قهرمانی و نایب قهرمانی هایی است که تیم هایی تمام بومی و قدرتمند صاحبش شده اند و ملی پوشانی است که برخی تیم ملی را  حق آنها نمی دانستند اما توانایی شان بر تیم های مطرح آسیایی و اروپایی ثابت شد تا هندبال اصفهان هم لژیونر پرور شود. 
سپاهان، تنها بازمانده هندبال اصفهان
با این همه تنها بازمانده قطب هندبال کشور در لیگ برتر، سپاهان خواهد بود، تیمی که سعی می کنیم قهرمانی پر حرف و حدیث و البته میلیمتری فصل قبلش را فراموش کنیم تا شاهد قدرت نمایی اش در فصل آتی و البته جام باشگاههای آسیا باشیم.
اما این قهرمانی ها و امید به تکرارش ظاهر ماجراست، اصل، جایی است که ممکن است ریشه های هندبال اصفهان را از درون بپوساند. قصد، فقط صحبت است و بیان نگرانی آنهایی که آینده هندبال اصفهان دغدغه شان است، اما مجالی برای صحبت ندارند. 
حبیبی با دلخوری رفت اما سکوت کرد
سپاهان فصل قبل، از عنوان قهرمانی اش در لیگ برتر دفاع کرد. اما قهرمانی میلیمتری تیمی که عادت داشتیم چند هفته ای قبل از پایان فصل قهرمانی اش را جشن بگیریم چنگی به دل نزد. سپاهانی ها مربی تیم ملی و مدرس فدراسیون جهانی را با دلخوری از ترکیب خود کنار گذاشتند تا یک سرمربی با دانش خارجی تیمشان را برای حضور در جام باشگاههای آسیا و احیاناً کسب عنوان از این رقابت ها ارنج کند. علیرضا حبیبی که به نظر می رسد دلیل جدایی اش از سپاهان تغییرات مدیریتی در فدراسیون و حمایت وی از رئیس جدید فدراسیون هندبال بعد از جدایی رحیمی بود هیچ وقت در این مورد صحبت نکرد و ترجیح داد سکوت کند تا دلخوری ها مشکل ساز نشود. 


کاسه کوزه ها را بر سر فدراسیون کوزه گری شکستند
هفتمی آسیا نتیجه این انتخاب بود، در حالی که همه کاسه و کوزه ها بر سر فدراسیون کوزه گری شکست، چون سپاهانی ها معتقد بودند بازیکنان ملی پوش باید در ترکیب تیم باشگاهی خود باشند پس پاسخ و یا بهتر بگوییم توجیه خاص خود را هم در آستین آماده داشتند. شاید دست نزدن به ترکیب فنی تیم و حضور مربی که تیمش را شناخته بود حتی بدون حضور پرتعداد ملی پوشان، می توانست نتیجه بخش باشد.
با این حال سپاهان فصل را بدون مربی خارجی اش آغاز کرد. احمد بلال مصری که سپاهانی ها تمایلی به ماندنش نداشتند با اعلام اینکه اوضاع کشورش بحرانی است برای دیدار خانواده اش رفت و دیگر بازنگشت. مدیرفنی، مربی، سرمربی، سرپرست و .. بارها در طول فصل جای خود را با هم عوض کردند اما تیم را کاپیتان ارنج می کرد، مجید رحیم زاده که دغدغه اش کارت مربیگری بود. 

سپاهانی ها: غلامی سرمربی شود نمی مانیم
حضور مصطفی غلامی که دو فصل قبل تر، سپاهان را قهرمان ایران کرده بود به عنوان دستیار رحیم زاده عجیب بود. اما او در ذهن بازیکنان سپاهان مهره سوخته بود. قرار بود هدایت سپاهان را در دست داشته باشد اما طومار و امضا و تهدید به جدایی از سوی بازیکنان، مدیران را وادار کرد تا از او فقط به عنوان یک دستیار استفاده کنند نه بیشتر. شاید ماندن غلامی با این شرایط فقط برای راضی نگه داشتن خود او بوده است. 

چه خوب که کسی هندبال نمی بیند
در روزهایی که اخبار بحران مالی ذوب آهن در صدر خبرها قرار داشت سپاهانی ها هم در مسیر رفت و آمد به اتاق مدیرعامل بودند تا شاید حقوقی که یک سال از وعده پرداختش می گذشت را طلب کنند. شرایط هندبالیست های سپاهان فقط کمی بهتر از ذوبی ها بود اما مدیران سپاهان خیلی خوش شانس بودند که بازیکنانشان پا در راهی نگذاشتند که ذوبی ها رفته بودند و البته خوش شانس تر هستند چون هیچ وقت هندبال زیر ذره بین رسانه ها نبوده است، چون ممکن بود علاوه بر اتفاقات نیمکت و حقوق بازیکنان، پشت پرده کنار گذاشتن سرمربی این تیم همزمان با تغییرات مدیریتی در باشگاه اصفهانی حاشیه ساز شود. 
ذوب آهن پول داشت، اما برای خارجی های بی کیفیت
اما ذوب آهن، تیمی که پیش از شروع فصل قبل مشکلات مالی آن را تا آستانه انحلال پیش برد نتوانست از عنوان نایب قهرمانی و سهمیه آسیایی اش دفاع کند. احتمالاً هیچ وقت این اتفاق تکرار نخواهد شد چرا که ذوبی ها قصد تیم داری در هندبال را ندارند. فصل قبل ذوب آهن در حالی با وجود مشکلات مالی در لیگ شرکت کرد که بازیکنانش در اعتراض به عدم پرداخت مطالبات خود بارها تمرینات را تعطیل کردند. در کنار بزرگ ترین مساله ذوب آهن، یعنی بحران مالی، جذب سه بازیکن خارجی که کمترین تأثیری در نتایج این تیم نداشتند هیچ توجیهی نداشت. به هر حال هرچه ذوب آهن در جیب داشت تا خرج هندبالیست های خود کند در جیب خارجی ها رفت و آنها در حالی لبخند بر لب و دست پر ایران را ترک کردند که بازیکنان بومی ذوب آهن با دلخوری باشگاه اصفهانی را رها و راهی دیگر شهرها شده اند. 

منتظر نباشید ملی پوشان مجانی برایتان بازی کنند
تا آغاز فصل جدید هندبال زمان زیادی باقی نمانده است و اصفهانی ها که سال ها قهرمانی و نایب قهرمانی را فقط بین خود قسمت می کردند با همه ظرفیت یک تیم در رقابت ها خواهند داشت. مربیان و بازیکنان اصفهانی راه دیگر شهرها را در پیش گرفته اند. سپاهان نوین که می شد پشتوانه قوی برای دو نماینده نخست اصفهان باشد دسته یکی شد و شاید در زیرگروه هم حاضر نشود و ذوب آهنی ها هم که برای دفاع از حق تیم های خود هیچ نکردند هنوز امید دارند تا شاید بازیکنان با تجربه شان حاضر شوند بدون قرارداد برگردند تا از حضورشان در لیگ هندبال خبر بدهند. 


اصفهان دیگر قطب هندبال نیست
با این همه مدیران اصفهانی باید خوشحال باشند از اینکه هندبال و همه اتفاقاتش زیر ذره بین رسانه ها نیست و بر سر این رشته هرچه می خواهند می آورند. نتیجه آن، امروز نه، اما شاید فردا در تیم های ملی بسیار ضعیف تر از امروز و لیگ هایی که کیفیت فنی حلقه گم شده اش است نمایان شود. آن روز هیچ کس نمی پرسد باشگاههای اصفهانی که روزی قهرمان و بازیکن ساز بودند چه کردند؟!