هیات هندبال به خود بیاید، احتمال خداحافظی اسپانسر هندبال استان
مسلما جامعه هندبال استان خراسان رضوی از اداره کل ورزش و جوانان و هیات هندبال استان توقع حمایت از تیم ثامن الحجج را دارند و نباید سهمیه هندبال خراسان رضوی در حاشیه های کنونی از بین برود. به گزارش مشهدپیام، شاید آن روزها که باشگاه ورزشی ثامنالحجج وارد ورزش و به تبع آن هندبال شد، کمتر کسی فکر میکرد که سرنوشت آن به چنین روزگاری برسد. هندبالی که با ثامنالحجج جان گرفت به ناگاه در خوشبینانه ترین حالت با کج سلیقگی مدیران فدراسیون هندبال کشور خود را در حال نابودی میبیند، قطعا اگر وزیر محترم ورزش و سایر مسئولان ارشد ورزش کمی دیرتر وارد جریانات حاکم بر هندبال کشور شوند جز نوشداروی بعد از مرگ سهراب چیزی عاید این رشته موفق کشورمان نمیشود.
پس از استعفای کوزهگری، رییس فدراسیون هندبال و موافقت وزیر محترم ورزش، درحالیکه همه مشکلات در حال حل شدن بود، خسرو نصیری، دبیر فدراسیون در زمان کوزهگری به سمت سرپرست فدراسیون هندبال منصوب شد تا مشکلات در جای خود باقی بماند. هنوز چند روزی بیشتر از حکم عجیب، عجولانه و سراسر پر از ابهام کمیته انضباطی فدراسیون هندبال علیه باشگاه فرهنگی ورزشی ثامنالحجج نمیگذرد، حکمی که بیشتر مثل داسی است که ریشه هندبال را نشانه گرفتهاست.
احکام بلندبالای محرومیت صادرشده برای بازیکنان، مربیان و مدیران مجموعه ثامنالحجج مشهد و سبزوار، حکمی نیست که بتوان به سادگی از کنار آن گذشت، مخصوصا زمانیکه به یاد آوریم که این رشته، به زودی باید خود را آماده حضور در مسابقات آسیایی اینچئون و پس از آن جام جهانی هندبال کند. رشتهای که برای اولین بار با بازی خوب بازیکنان ملیپوش و البته هدایت رافائل به این مرحله رسید، مسلما مستحق پاداشی بهتر از برخوردی بود که مسئولان با آن کردند. پاداش رفتن به جام جهانی اگر برای رشتههای فوتبال و والیبال تا ۱۰۰ میلیون تومان برای هر بازیکن بود، برای هر بازیکن تیمملی هندبال تنها ۵میلیون تومان بود و این فرقها هست که شاید مایه دلخوری و رنجش عده زیادی از هندبالیستهای خوب کشورمان شد.
به هر شکل قطع همکاری یا ادامه همکاری با سرمربی تیم ملی، از اختیارات فدراسیون محترم هندبال است، اما شکی نیست که میشد بسیار حرفهایتر و زیباتر با این موضوع برخورد کرد. قطعا اگر به دور از حاشیه و جنجال، به این رشته توجه میشد، تکرار نقره بازیهای آسیایی گوانگجو دور از دسترس نبود اما این روزها که همه خانواده هندبال درگیر یک سری جنجالهای عجیب و غریب شدهاند، آیا میتوان به موفقیت امیدوار بود؟ کاش مسئولین میگفتند که بر چه اساس به صدور چنین حکمی رسیدهاند.
اگر برای هرکدام از متهمین تنها ۵دقیقه زمان برای دفاع گذاشته میشد مسلما صدور حکم، به زمانی بیشتر نیاز داشت. در مورد باشگاه ثامنالحجج نیازی به یادآوری نیست که چه در مشهد و چه در سبزوار قهرمانان این رشته در حال فعالیت بودند، عناوین در خور شان قهرمانی و نایب قهرمانی لیگ برتر هندبال همه میان تیمهای ثامنالحجج مشهد و سبزوار تقسیم میشد و این دو تیم قرار بود که در تورنمنت جام باشگاههای آسیا نیز حاضر شوند، اما با این محرومیتهای بلندبالا مسلما دو تیم خوب استان خراسان، این تورنمنت را هم از دست خواهند داد.
در این شرایط سخت پیدا کردن اسپانسر خوب، مسلما حضور مجموعه ثامنالحجج در ورزش قهرمانی کشور بسیار امیدبخش بود و زمینهساز پیشرفت میشد اما حالا در پاسخ به این حکم عجولانه، مدیران ارشد این مجموعه تهدید به کنارهگیری از ورزش کردهاند، اتفاقی که اگر خدایناکرده رخ دهد معلوم نیست چه بر سر ورزشکاران و البته باقی افراد زیرمجموعه این باشگاه خواهدآمد.
بد نیست بدانید که باشگاه ثامنالحجج، تنها در دو تیم مطرح مشهد و سبزوار رده آقایان خلاصه نمیشود و این تیم در رده بانوان، ۳ سال قهرمان لیگ هندبال بانوان نیز شدهاست و همچنین در ردههای سنی نوجوانان، جوانان و امید نیز به فعالیت مشغول است و حتی در شهرهای دیگر کشور مثل کرمانشاه، یزد و … فعالیت میکرد و در خراسان خلاصه نمیشد. آیا مسئولینی که این احکام را برای بازیکنانی که جز این رشته درآمد دیگری ندارند صادر نموده اند، به این فکر کردهاند که چه بر سر خانواده آنان میآید؟ آیا به ۶هزار جوان علاقهمند سبزواری فکر کردهاند که هر هفته به عشق هندبال و تیم ثامنالحجج این شهر به ورزشگاه میآمدند؟ در شهر کوچکی مثل سبزوار که تفریح جوانان شهر در دیدن مسابقات ورزشی خلاصه میشود، آیا مسئولان امر میتوانند تضمین دهند که در نبود تیم ثامنالحجج جوانان این شهر گرفتار هزاران موضوع مخرب نمیشوند؟
از دیگر نکات عجیب و بحثبرانگیز احکام صادره برای خانواده هندبال کشور، وجود تناقض در آن است، از یک طرف در حکم اعلامشده، کلمه قطعی درج شده و از طرف دیگر میبینیم که در بندی از حکم، از آمادگی فدراسیون برای شنیدن اظهار ندامت بازیکنان صحبت شدهاست. اگر حکم صادره قطعی است که دیگر اظهار ندامت چه دردی را دوا میکند؟ در دیگر سو باید از مسئولان کمیته انضباطی فدراسیون بپرسیم که آیا اصلا به این فکر کردهاند که بازیکنی که بین ۶ماه تا یک سال از بازی محروم شده اصلا میتوان به بازگشتش امیدی داشت؟ در صورت دلسرد شدن و خداحافظی بازیکنان ملیپوش کشورمان چه بلایی بر سر نسل طلایی هندبال کشورمان میآید؟ مسلما جامعه هندبال استان خراسان رضوی از هیات هندبال استان و اداره کل ورزش و جوانان استان خراسان توقع دارد که در این رابطه قاطعانه از حق تیمهای هندبال استان دفاع کنند، در درجه اول دفاع از مجموعه ثامنالحجج که به خوبی در این سالها از ورزش خراسان رضوی حمایت کردهاست و در درجه دوم، حفظ سهمیههای هندبال استان.
قطعا حتی اگر فدراسیون و کمیته انضباطی آن، مجموعه ثامنالحجج را واجد شرایط تیمداری نمیدانند حق طبیعی استان خراسان رضوی است که دو سهمیهاش محفوظ باقی بماند. مسئولین باید به این قضیه واکنش جدی نشان دهند و نگذارند حقی از هندبال خراسان رضوی پایمال شود. موضوعی که مهم است، حضور تیم ملی در مسابقات پیشرو است، کاش برای سرافزاری هندبال کشورمان در مسابقات بینالمللی هم که شده فدراسیون، اینبار به جای افزودن بر کینههای موجود د جامعه هندبال، تصمیمی عاقلانه بگیرد تا بتوان دوباره به فردای هندبال کشور امیدوار شد.